Tak jak członkowie rodziny, mimo wspólnych cech, różnią się od siebie, tak i łoś łosiowi nierówny.
Generalnie sprawa systematyki w łosiowej rodzinie nie jest taka prosta. Badacze nie są zgodni co do wyodrębnianych gatunków i podgatunków łosia. W chwili obecnej wciąż nie ma wyraźnych przesłanek czy możemy mówić o dwóch gatunkach łosi – amerykańskim (Alces americana) i euroazjatyckim (Alces alces). Oba różnią się co prawda wielkością, rozmiarem poroża, proporcjami ciała, kolorem, a nawet kariotypem (łosie amerykańskie mają 70 chromosomów, a euroazjatyckie 68), ale mimo wszystko trwają dyskusje czy nie są to przypadkiem tylko podgatunki (czyli wtedy Alces alces alces Linneaus, 1758 i Alces alces americana Clinton, 1822). No jednym słowem sprawa jest skomplikowana, a i w przypadku podgatunków łosia pełnej zgody nie ma – w dostępnej literaturze, naukowcy wymieniają aż 9 (na podstawie geograficznych lokalizacji).
- A. a. americana – wschodnia Kanada, północno-wschodnie Stany Zjednoczone
- A. a. andersoni – większa część Kanady (w tym Kolumbia Brytyjska i Ontario), a także Minnesota w Stanach Zjednoczonych
- A. a. gigas – łos alaskański – Alaska i Jukon
- A. a. shirasi – Góry Skaliste w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, od Alberty do Wyoming i Utah
- A. a. alces – łoś europejski – Skandynawia, Finlandia, Polska, Kraje Bałtyckie aż do rzeki Jenisej.
- A. a. buturlini – łoś kamczacki – północno-wschodnia Syberia i kamczatka
- A. a. cameloides – łoś ussuryjski – północna Mongolia, Ussuri (Rosja), północna Mandżuria
- A. a. pfizenmayeri – łoś wschodniosyberyjski (jakucki) – Syberia
- *A. a. caucasicus – łoś kaukaski – wymarł na początku XIX wieku
Uff, trochę ich jest, prawda? Generalnie łosie zamieszkujące Amerykę Północną, czyli A. a. americana, A. a. andersoni, A. a. gigas, A. a. shirasi mają jaśniejsze siodło (czyli ugięcie grzbietu, tuż za kłębem łosia), ciemniejsze kończyny i pysk niż łosie w Europie i Azji, a ich poroże jest dwa razy cięższe.
Największe podgatunki to łoś kamczacki i alaskański ważące średnio ponad 700 kg, mierzące w kłębie 2 metry (rekordowe byki osiągają wysokość nawet 2,5 metra, a ich waga może sięgać tony!!). Najmniejsze to A. a. shirasi i łoś ussuryjski (A. a. cameloides), których samce ważą 300-350 kg.
A gdzie w tym wszystkim nasz rodzimy łoś europejski? Wielkościowo umiejscawia się pośrodku z wagą ponad 500 kg (samice są oczywiście trochę mniejsze i ważą od 300 do 400 kg). Siodło jest ciemniejsze niż u amerykańskich kuzynów, kończyny białe, a poroże znacznie mniejsze z trzema, a nie czterema odgałęzieniami.
Łosiowa rodzina okazała się być całkiem spora! Spodziewaliście się? 😉
Chrapka na łosia 